Στο Ζαγόρι, την “περιοχή πίσω από το βουνό” στα Σλάβικα, ο περιηγητής αισθάνεται απομονωμένος από τα όρη που τον περιβάλλουν, σε έναν άλλο κόσμο, μιας παλαιότερης εποχής. Το αυτοκίνητο καλύπτει πιο αργά τις δύσβατες διαδρομές και ο χρόνος μεγαλώνει.
Στην περιοχή Οξιά, λίγο έξω από το Ζαγοροχώρι Μονοδένδρι, μετά από μια σύντομη πεζοπορία, καταλήγει κανείς σε ένα φυσικό μπαλκόνι, στο φρύδι της πλαγιάς, αποκομίζοντας πανοραμική θέα στο βαθύτερο σημείο του φαραγγιού του Βίκου, ακριβώς αντίκρυ από τον “Μέγα Λάκκο” του όρους Τύμφη.
Η θέα επιβλητική, η φυσική ομορφιά αποστομωτική. Ακόμη και οι ευρυγώνιες πανοραμικές φωτογραφίες αδικούν το μαγευτικό τοπίο. Η απεραντοσύνη του καταπράσινου, από την πλούσια βλάστηση, φαραγγιού, η άβυσσος που χάσκει απειλητικά λίγα βήματα μακριά καθιστούν τον επισκέπτη άλαλο και τρομαγμένο μπρος στο μεγαλείο της φύσης, ενώ και ο ποταμός Βοϊδομάτης που κυλά φιδωτά 1.000 μέτρα παρακάτω μοιάζει μικροσκοπικός και μακρινός.
Αυγ 09 2022
Πρόσφατα σχόλια