Αλάργα όχι μόνο από χρονιές σαν την περσινή αλλά και από τις φουρτούνες της ψυχής μας. Βίρα για γαλήνιες θάλασσες σε μυαλό και καρδιά. Αυτά τα νερά είναι στο χέρι μας να τα καλμάρουμε. Τα υπόλοιπα όμως είναι αχανή και ίσως αχαρτογράφητα. Αυτή είναι και η νοστιμιά και το ενδιαφέρον της ζωής. Ολάκερη δεν μπορεί να είναι μπουνάτσα και όπως και η θάλασσα και η γυναίκα είναι απρόβλεπτη. Αν τύχει και μας βρει η αντάρα όμως μεσοπέλαγα, μη λιποψυχάτε. Οι καλοί οι καπετάνιοι ξέρουν ότι πρέπει να σφίξουν τα δόντια και να πάνε ορθόπλωρα, πάνω στον καιρό. Εξάλλου μας πάνε τα καράβια, δεν τα πάμε. Όπως είπε και ο ναυτικός ποιητής μας, σπουδάζοντας τη θάλασσα ως το τέλος: «Στὰ ὄρτσα νὰ προλάβουμε. Τραβέρσο καὶ προχώρα.
Νὰ πᾶμε νὰ προλάβουμε τὴν τελευταία ριξιὰ
σὲ κείνη τὴν ἀπίθανη σ᾿ ὅλο τὸν κόσμο χώρα
ποὺ τὰ κορίτσια τό ῾χουνε στὰ δίπλα ἢ καὶ λοξά».
Πρόσφατα σχόλια