Κατηγορία: Βινιέτες

Άραγε οι κλιματολογικές συνθήκες, η ποιότητα του περιβάλλοντος ή η γεωγραφική τοποθεσία συνεισφέρουν στην πολιτισμική μας ταυτότητα; Νωρίτερα σήμερα, ρώτησα διαδικτυακά μια παλιά, καλή φίλη, συνάδελφο εκπαιδευτικό και φιλόλογο: – “Πως ήταν η βουτιά σου;”, βλέποντας μια φωτογραφία της από Κρητικό ακρογιάλι που ανέβασε στα κοινωνικά δίκτυα. Αν και τη χαρακτήρισε κρύα, δήλωσε αποζημιωμένη και …

Συνέχεια ανάγνωσης

Η θάλασσα όπως και η γυναίκα, είναι στοιχειό αστάθμητο, απρόβλεπτο, ανήμερο. Για αυτό και οι θαλασσινοί, ανεξαρτήτως της εμπειρίας τους, έχοντας δει θάλασσες γαλήνιες και αρυτίδωτες να μεταμορφώνονται σε φουρτουνιασμένα τέρατα, ικανά για να συντρίψουν την αντίσταση κάθε άνδρα, είναι θεοφοβούμενοι και σέβονται τα σημεία και τις προλήψεις. Αν δε, αγαπητέ στεριανέ αναγνώστη, έτυχε ποτέ …

Συνέχεια ανάγνωσης

Νέα Σελήνη. Νέα αρχή, νέα όνειρα, νέοι στόχοι, νέες ελπίδες, νέο φως, νέα διάθεση.

Οι πέτρινοι βράχοι που είναι γνωστοί ως “Πύργοι της Αστράκας” ορθώνονται επιβλητικοί ως σκεπή πάνω από το Πάπιγκο, το αντικρυνό Ζαγοροχώρι που βρίσκεται στο τέλος του φιδωτού δρόμου. Σφυρηλατημένοι από το χιόνι και αμέτρητους χειμώνες, τα στοιχεία της φύσης και το χρόνο, στέκονται αγέρωχοι και αμίλητοι. Αετοφωλιά και συνάμα τεκμήριο των ορίων της φύσης, ακόμη …

Συνέχεια ανάγνωσης

Στο Ζαγόρι, την “περιοχή πίσω από το βουνό” στα Σλάβικα, ο περιηγητής αισθάνεται απομονωμένος από τα όρη που τον περιβάλλουν, σε έναν άλλο κόσμο, μιας παλαιότερης εποχής. Το αυτοκίνητο καλύπτει πιο αργά τις δύσβατες διαδρομές και ο χρόνος μεγαλώνει. Στην περιοχή Οξιά, λίγο έξω από το Ζαγοροχώρι Μονοδένδρι, μετά από μια σύντομη πεζοπορία, καταλήγει κανείς …

Συνέχεια ανάγνωσης

(6 λεπτά ανάγνωσης) Μια πόλη σκυθρωπή βλέπει αυτές τις μέρες το είδωλό της στον καθρέπτη και δεν της αρέσει αυτό που αντικρίζει. Έχουν μαζευτεί πολλά, για να τα αγνοεί κανείς ή να καμώνεται τον ανήξερο. Βιασμοί, εκδικητική πορνογραφία και διαπόμπευση, νταηλίκια παντού, δολοφονίες για μια ομάδα, για μια ιδέα, για ένα τίποτα. Είναι βολικό να …

Συνέχεια ανάγνωσης

Είναι παρήγορο να ξέρεις ότι η θάλασσα που είναι το κυρίαρχο στοιχείο αυτού του πλανήτη, είναι σε σύγκριση με τη διάρκεια ζωής του ανθρώπου πρακτικά παντοτινή. Δροσερή ή θερμή, δεκτική να τον αγκαλιάσει, να τον ξεκουράσει, να τον τονώσει, να τον παρηγορήσει, να τον κάνει να ξεχάσει ή να πάρει το μυαλό του έστω και …

Συνέχεια ανάγνωσης

Καλή Πρωτομαγιά και είθε αυτή η Πανδημία να φανερώσει το πραγματικό νόημα της Ανάστασης. Γιατί δυστυχώς φοβάμαι ότι είμαστε μακρυά και από τα δύο (το τέλος της Πανδημίας και το νόημα της Ανάστασης). Επειδή το παπαγάλισμα των απολυτικίων και των τροπαρίων μάλλον τείνει να παράγει Γραμματείς και Φαρισαίους, ο μόχθος, η ταπεινότητα, η συμβίωση με …

Συνέχεια ανάγνωσης

Δεν είναι μια ακόμη φωτογραφία που μετέχει στην καμπάνια της Hill’s Pet με το hashtag “Mission Forever Friend”. Δε θέλω να κατακρίνω όσους μετέχουν. Καλά κάνουν. Λογικό να θέλει κάποιος να συμμετέχει σε κάτι θετικό, ειδικά όταν νοιώθουμε παροπλισμένοι και ανίκανοι να κάνουμε τη διαφορά στον κόσμο. Τι κι αν η δράση αφορά αδέσποτα της …

Συνέχεια ανάγνωσης

Μία σημαία με απ’ όλα. Κυμάτιζε, φουσκωμένη από τον αέρα – ίσως και από τον υπερφίαλο εγωισμό του ιδιοκτήτη της, κάπως δύσπεπτη και βαρυφορτωμένη από σύμβολα, σε ένα μπαλκόνι επί της οδού Μαρίας Κάλλας, απέναντι από το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και το αγκυροβολημένο «Βέλος». Μία με απ’ όλα. Η σημαία όμως δεν είναι πιτόγυρο ούτε …

Συνέχεια ανάγνωσης